Znakiem firmowym wszystkich dźwigów Klaas jest ich system masztowy TSR. Wykonany jest on z wysoko-wytrzymałych profili aluminiowych ze specjalnego stopu tego metalu. Profile te produkowane są w procesie ang. Friction Stir Welding, czyli zgrzewania tarciowego z przemieszaniem, który to proces zapewnia ich wytrzymałość w stopniu takim samym jakby te profile były frezowane z litego materiału, czyli bez utraty wytrzymałości elementu ze względu na występujące w nim łączenia. Takie rozwiązanie z kolei zapewnia długą żywotność i niskie koszty utrzymania takiego profilu jako, że nie wymaga on konserwacji. Niska masa własna profili aluminiowych masztu, a tym samym niska masa własna masztu w porównaniu np. z masztem wykonanym ze stali przekłada się korzystnie na wysięgi, ponieważ im konstrukcja posiada niższą masę własną – jest lżejsza – tym dalej może transportować ładunek o danej masie. Dodatkowo charakterystyczne dla Klaas otwory masztu zmniejszają nie tylko opór powietrza konstrukcji, ale również redukują przeciętnie masę takiego masztu o 8%, co zwiększa wysięg o ok 12%.
Opatentowana przez producenta Klaas technologia wciągarki umożliwia szybkie i bezpieczne teleskopowanie i składania masztu – pod każdym kątem – w tym również gdy znajduję się on pod obciążeniem. Cztery liny masztu zamontowane są na jednym bębnie, są to dwie liny teleskopujące maszt oraz dwie liny składające maszt, który symultaniczna praca zapewnia równe i bezpieczne prowadzenie masztu z milimetrową wręcz precyzję. Zintegrowane elektroniczne systemy kontroli pracy lin zapewniają ciągły nadzór nad ich stopniem napięciem, prawidłowym sposobem nawijania na bęben oraz stopniem długości rozwinięcia tym samym zapobiegając możliwości wystąpienia sytuacji luzowania się lin czy też ich przeskakiwania oraz zapewniając dane pomiarowe do ciągłego obliczania aktualnego stopnia użycie parametrów dźwigu.
Kolejną cechą charakterystyczną systemu masztowego Klaas TSR jest jego niezwykle wytrzymały ruchomy wierzchołek, który znacznie zwiększa maksymalną wysokość haka po jego wysunięciu i umożliwia „boczny” zakres działania. Z jego pomocą obszary dachowe znajdujące się z tyłu mogą być zaopatrzone w materiał nawet w sytuacji gdy rusztowania lub okapy uniemożliwiają dalsze wysunięcie masztu głównego.